Ergens onderweg..: Veni, vidi.. vino!

Na onze prachtige maar ijskoude tijd in Potosi & Uyuni beslisten we om snel aangename temperaturen op te zoeken. We namen de nachtbus – zonder wegen, recht door de woestijn, op naar de warmte! Asap! – naar het 3000m boven de zeespiegel gelegen Tupiza. Vlak naast dit dorp ligt de “Valle Hermoso”. Ook al was ik nog nooit in het wilde westen, televisie & films leerden me dat het daar helemaal moet uitzien als in dit dal. Dit was dus de perfecte plaats om nog eens op de rug van een paard te springen en “yiehaa!” te roepen.

Na de coole uitstapjes in Bolivias Wild West schakelden we een versnelling lager tijdens ons afscheid aan dit land waar we bijna drie maanden rondtsjoolden.

Laatste stop tijdens deze afscheidstournee was Tarija. Enkele ingrediënten zorgden ervoor dat we er veel langer bleven als verwacht: het milde klimaat, wijn-bodega’s, een rustig hostel met een kotsfeertje & een goede keuken, gezellige medebewoners & trendy locals. Er werd gekookt (verse lasagne, zelfgemaakte pesto & eigen pizza’s – incl. deeg), uitgeslapen, getafeld en veel wijn gedegusteerd (nu ja, “degusteren”). Dit vaak samen met onze buren uit Düsseldorf. Time flies while havin’ wine.

Ondertussen zijn we sinds een kleine week aangekomen in ons laatste station op Zuid-Amerikaanse bodem: Argentinië. Eerste indruk: “zijn we terug in Europa?”.

Deze indruk kreeg ik toen we over de verlichte autosnelwegen cruisden voorbij modern uitziende tankstations, we overal warm water hadden en de winkelstraten er niet anders uitzagen als bij ons. Na goed een week weten we dat de Argentijn zeer open, spontaan&vriendelijk is, doch een moeilijk te verstaan dialect spreekt, het straatleven (ook ’s nachts & met de ganse familie) énorm is en dat ze er niet allemaal uitzien als de honderden Argentijnse hippies die we in de vorige vier landen onderweg ontmoetten. Tevens heb ik mijn eerste indruk al een update gegeven: ik vermoed dat Argentinië een coole mix wordt van South-American&Europeans best!

Daardoor is het natuurlijk ook wat duurder. Om totaal bankroet te vermijden probeerden we voor het eerst op lange afstand te liften, iets waar we tot dusver helaas niet succesvol mee waren. De aanhouder wint, dus misschien de volgende keer.. Een andere grote spaartip is het wisselen van geld op de zwarte markt. In de plaats van de officiële vijfenhalf pesos krijgt men er dan acht per dollar. Een wereld van verschil, laat ons hopen dat we niet al te vlug met valse briefjes opgezadeld worden door de geheimzinnige, fluisterende wisselaars..

Morgen zetten we onze eindspurt richting Buenos Aires verder. Dan trekken we naar Cafayate, een bekende wijnregio in’t noordwesten van het land. Als dat maar goed afloopt..

PS: Na twee dagen Salta, Argentinië zagen we eindelijk nog eens wat livepunk! De affiche on the street zag er in orde uit, de band "No es la idea" verrassend goed maar... een punkrock-club in design-stijl? Met tafels en stoelen voor het podium? Waar men niet mag roken en er geen droenke mensen rondlopen???