Ergens onderweg..: Liftend & fietsend door de Andes..

Alright, een nieuw jaar, nieuwe activiteiten. Althans, dit was het plan.. tot ik geveld werd door de in mijn vorig bericht al vermelde hoogte. Een dag en twee nachten strontziek, enkele dagen platte rust om te recupereren (waarom ik het soms vertik om medicamenten te nemen, ’t is mij een raadsel). Ondertussen ben ik weer alive and kickin’, met dank aan Inga voor de goede zorgen!

Het programma was vorige week dus wat kalmer als verwacht. Toch hebben we zeer leuke zaken gezien en gedaan. In Ecuador’s centrale hoogland deden we de Quilotoa-loop. Een rondje van enkele dagen doorheen indigene bergdorpjes (sommige met niet meer als een honderdtal inwoners) met als hoogtepunt het bewonderen van de Quilotoa-lagune. Een op 3000 meter hoogte liggende met water gevulde vulkaankrater. Indien het weer meevalt (zie foto’s) verdomd de moeite waard om te zien. Omdat ik het nog wat rustig aan moest doen (maar nog meer omdat we zo’n fervente wandelaars zijn) lagen we in’t zonnetje – zicht op de lagune – te picknicken en lezen. In het Chugchilan (Dit twee straten grote dorp heeft een café, kruidenierszaak, kapsalon en een restaurant. Funnyfact: dit alles gegroepeerd in één living en om en bij tien vierkante meter.) heeft men wat creativiteit nodig om verder te kunnen reizen. Of men neemt de bus om 4u ’s morgens (yeah right, wa peis je??). Ons alternatief vervoer bestond uit meeliften met de melkboer. We zaten in de laadbak van een melkkar (hobbeldehobbel genietend van zotte panorama-blikken), tijdens onze rit haalden we bij zowat elk huis op de weg enkele liters melk op, om achteraf 390 liter op plaats van bestemming af te leveren. Een interessante ervaring! Al moet ik eerlijk toegeven, ik heb al comfortabelere vervoersmiddelen gekend.. Hoewel het uitzicht op dalen en bergketens echt wel mooier is zonder vuile busramen ervoor. In Saquisili dan bezochten we de reusachtige donderdagsmarkt. Authentieker als in Otavalo hoorden we er ditmaal niet op elke hoek van de straat de voor-toeristen-gemaakte-panfluitenmuziek (met obligatoire covers van Simon&Garfunkel, Céline Dion, ...) maar zagen we vooral locals onderhandelen over hun waren en kokette dames in de soeppotten roeren. Mooi! (en lekker!)

Daarna ging het naar het wat lager gelegen (en dus warmere) Baños, backpacking-place of Ecuador, gelegen in een bergdal met rondom groene euh, bergen, watervallen en een (actieve) vulkaan. Deze plaats dient zich perfect als uitgangspunt om te wandelen (heb ik al vermeld dat we daar zeer fanatiek in zijn?) dus huurden we een mountainbike. In een verbluffend mooie rit van een veertigtal kilometer zagen we hoe de omgeving zich van berglandschap tot jungle veranderde. Een dag later chillden we in de warme thermalbaden. Dat nieuwe jaar, ’t is niet slecht!

Morgen gaan we naar Puyo, alwaar we een weekje in de jungle proberen te gaan. Eens zien of we iets van vrijwilligerswerk vinden om het betaalbaar te houden. Ik ben benieuwd!

Kenneth

PS: Bijna zijn't verkiezingen hier. In de bijlage enkele populistische propaganda-style affiches van huidig president Rafael Correa. Verder zie je zijn leuzes op zowat elk vrij stukje beton.

PPS: Gisteren – op vier dagen voor de derby – een Amerikaan in blauwzwart dexia-truitje gespot die het in Keulen hoorde donderen toen ik hem met een luide “leve Cercle” begroette. Arghh, en ik hield zo van Ecuador...